Vesna Stanojević

Biografija

Vesna Stanojević je srpska i engleska pozorišna, televizijska i filmska glumica najpoznatija po ulogama u filmovima „Poslednji krug u Monci“ i „Tri karte za Holivud“, te serijama „Gospođa ministarka“, „Greh njene majke“ i „Cvat lipe na Balkanu“. Rođena je 28. septembra 1963. godine u Topoli. Živi i radi na relaciji London – Beograd.

Glumom je počela da se bavi u Amaterskom pozorištu „Susret“, a već na prvoj godini studija počela je da glumi u Jugoslovenskom dramskom pozorištu (JDP), Narodnom pozorištu, Beogradskom dramskom pozorištu (BDP), „Ateljeu 212“ i drugima. Ipak, od samog početka karijere imala je status slobodnog umetnika. Igrala je u predstavama „Slika Dorijana Greja“, „Magbet“, „Baal“, „Kosa“ i drugima.

Na velikom platnu prvi put se pojavila 1988. godine u komediji „Šta radiš večeras“. Sledeće godine je sa Draganom Gagom Nikolićem snimila „Poslednji krug u Monci“  koji joj je doneo veliku popularnost. Usledila je uloga Ruže u komediji „Tri karte za Holivud“ i Mace u drami „Tamna je noć“.

Nakon toga Vesna je odselila u London gde je završila četiri godine postdiplomskih studija u prestižnoj školi glume „École de Mime Corporel Dramatique“. Glumila je u britanskim kratkim filmovima „My Father Eduardo“, „Only By Chance“ i „Helena“.

Od 2006. godine predaje glumu na fakultetu „Central School of Speech and Drama“. Sarađuje i sa studentima glume u Čikagu (Chicago University) i Ilinojsu (University of Illinois), Univerzitetima De Pol (De Paul University) i Ruzvelt (Roosevelt University), te fakultetima dramskih umetnosti u Zagrebu, Beogradu i Cetinju.

Na domaću scenu vratila se ulogom Vuke Perić u seriji „Greh njene majke“. Posle toga je glumila u serijama „Cvat lipe na Balkanu“ i „Samac u braku“, a snimila je i dokumentarno-igrani film „Put ružama posut“ koji govori o životnom putu srpske princeze Olivere nakon Kosovske bitke i pogubljenja Kneza Lazara.

Detinjstvo i obrazovanje

Vesna Stanojević je rođena 1963. godine u Topoli. Porodica se često selila pa su jedno vreme živeli u Kladovu. U Topoli je završila osnovnu školu. U jednom intervjuu kazala je da je bila odličan đak, ali veliki „kampanjac“. Imala je sistem po kome bi uvek dobijala petice, bez da uči redovno. Priznaje da je više volela da se igra sa dečacima jer su bili aktivniji i kreativniji. Igrali su odbojku i tenis i pravili kućice na drvetu. Najčešće je maštala da postane učiteljica ili arhitekta. Svirala je klavir, te trenirala aikido i veslanje.

Iz Topole se sa roditeljima presela u Beograd, ali su vikende i letnje raspuste provodili u Topoli, za koju je i danas vežu lepa sećanja. Živeli su na Banovom brdu, a Vesna je pohađala Trinaestu beogradsku gimnaziju, smer spiker, voditelj programa. Na praksu je odlazila u Radio Mladenovac i Radio 202, gde je honorarno radila i tokom studija.

Tokom gimnazije je bila član Amaterskog pozorišta „Susret“. Kako je jednom prilikom kazala mama joj je donela letak na kome se „Susret“ oglašavao, pa je tako saznala za njih. Kasnije su i stilske vežbe iz gimnazije radili u prostorijama „Susreta“. Način na koji nastaje predstava, probe i sve ostalo bio joj je veoma interesantan.

Po završetku srednje škole upisala je Orijentalistiku na Filološkom fakultetu u Beogradu. Tokom studija je dobila glavnu ulogu u predstavi „Slučajevi“. Radeći na izgradnji svog lika i idući na probe shvatila je da je gluma ipak njen poziv.

Kako bi saznala kako izgleda prijemni ispit iz glume, prijavila se za polaganje na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. Prošla je u uži krug kod profesora Petra Banićevića i kada su je pitali da li bi ostala na novosadskoj Akademiji ukoliko je prime, ona je odgovorila da bi ipak studirala u Beogradu.

Iste, 1983. godine prijavila se za polaganje prijemnog ispita na beogradskoj Akademiji. Primljena je u uži izbor, ali nije uspela da postane deo klase profesora Predraga Bajčetića. Sledeće godine se ponovo prijavila i primljena je u klasu profesora Vladimira Jevtovića. Bila je to njegova prva generacija u kojoj su studirali Slobodan Boda Niniković, Dragan Bjelogrlić, Darko Tomović, Dragan Petrović, Srđan Todorović, Milorad Mandić Manda, Vesna Trivalić, Mirjana Joković, Duda Stojanović, Branka Pujić i Tatjana Venčelovski.

Kako kaže, bili su vrlo strasni. Vežbali su do dugo u noć, te iako su bili veoma različiti funkcionisali su odlično. Urbana legenda kaže da su ih dolazili gledati studenti glume iz Ljubljane, jer se o njihovom talentu i radu uveliko govorilo.

Diplomirala je 1988. godine.

Pozorišna karijera

Već na prvoj godini fakulteta počela je da radi predstave. Jedna od prvih predstava koju je igrala bila je „Medejina deca“ u Pozorištu „Boško Buha“. Sarađivala je i sa drugim pozorištima poput JDP-a, BDP-a, Pozorišta na Terazijama, Zvezdara Teatra, Ateljea 212 i drugih.

Glumila je u komediji „Kosančićev venac 7“ po motivima romana „Prijatelji“ koju je režirao Zoran Ratković.  Predstava je premijerno izvedena na Velikoj sceni „Ateljea 212“ još u martu 1982. godine. Uz određene izmene postave predstava odigrana je više od 230 puta. Glavne uloge su tumačili Petar Kralj, Enver Petrovci, Feđa Stojanović i Gorica Popović, a Vesna je igrala Milicu Garašanin.

Glumila je Ingrid u predstavi „Žabar“ koju je režirao Gorčin Stojanović. Na sceni je igrala sa Tatjanom Venčelovski, Nedom Arnerić, Nikolom Kojom, Anitom Mančić i drugima. Predstava je premijerno izvedena 28. aprila 1991. godine na BITEF teatru. Nakon samo tri izvođenja skinuta je sa repertoara.

Kako kaže, u nekom momentu je igrala i po 25 predstava mesečno, ali u različitim pozorištima. Iako su ponude dolazile skoro svakodnevno nije želela da postane član ansambla nekog od pozorišta zato što se plašila da bi je to sputavalo.

Od 1989. godine je sarađivala sa pozorišnom trupom „Signum“, a kasnije „Sisters“ sa kojima je gostovala i van zemlje. Glumila je u predstavi „Dorijan Grej“ koja je premijerno izvedena na BITEF-u, a s kojom su kasnije gostovali u „Taganka teatru“ u Moskvi. Sa predstavom „Dom Bernarde Albe“, španskog pisca Federika Garsije Lorke (Federico García Lorca) gostovali su u Meksiku. Igrala je u predstavi „Elektra“ s kojom su gostovali u „Megaron teatru“ u Atini i „Taganki“ u Moskvi.

Vesna Stanojević je često igrala glavne uloge u velikim i uspešnim predstavama raznih pozorišta. Glumila je Sibil u predstavi „Portret Dorijana Greja“, Vendli u „Buđenju proleća“, Sašu Lebedejevu u „Ivanovu“, Ledi Magbet u „Magbetu“, Merilin Monro u mjuziklu „Nik Kejv“, Šilu u mjuziklu „Kosa“ i drugima.

Filmska i televizijska karijera

Jedan od prvih filmova koje je snimila bio je omnibus film „Šta radiš večeras“ koji su režirali Predrag Velinović, Ivan Markov i Janko Baljak. Film se sastoji iz tri priče različitih autora, a glavne uloge, osim Vesne su tumačili Dragan Jovanović, Slobodan Ćustić, Nikola Kojo i Predrag Tomanović. Premijerno je prikazan 29. juna 1988. godine.

Iste godine u bioskope širom bivše Jugoslavije je stigla drama „Zaboravljeni“ koju je režirao Darko Bajić po scenariju Gordana Mihića. Reč je o nastavku serije „Sivi dom“ koja prati život maloletnih delinkvenata. Glavne uloge u ovom filmu igrali su Srđan Žika Todorović, Mirjana Joković, Boris Milivojević, dok je Vesna tumačila lekarku.

Sa mnogim kolegama sa klase, poput Dragana Petrovića Peleta, Tatjane Venčelovski i Bode Ninkovića je 1989. godine glumila u humorističnoj seriji „Dome slatki dome“ koja je premijerno emitovana na programu Televizije Beograd. Plejada mladih glumaca bila je potpomognuta iskustvom Mire Banjac i Dragomira Gidre Bojanića.

Iste godine je tumačila služavku Anku u komediji „Gospođa ministarka“ koju je režirao Zdravko Šotra po istoimenom delu Branislava Nušića. Glavne uloge su tumačili Milena Dravić, Svetislav Goncić, Predrag Laković, Vojislav Voja Brajović i drugi. Film je takođe prvo prikazivanje doživeo na Televiziji Beograd.

Tokom 1989. godine u bioskope je stigao film Aleksandra Boškovića „Poslednji krug u Monci“ u kome su glavne uloge tumačili Dragan Nikolić i Vesna Stanojević. Drama za koju je scenario napisao Dušan Prelević prati priču beogradskog sitnog kriminalca, koji nakon jedne neuspele plačke nakon sedam godina izlazi iz zatvora. Kada ga saradnici izdaju ponovo se vraća na isto mesto, a kako bi izbegao sudbinu beži u Italiju gde postaje šef srpske mafije.

Vesna je tumačila Siliju, Urketovu devojku koga je igrao Gaga Nikolić. Kritika i publika su veoma dobro prihvatili ovaj film, a mnogi se slažu u tome da je hemija između Vesne i Gage izgledala neverovatno uverljivo. Urketovu majku je igrala Olivera Marković, dok se u ostalim ulogama pojavljuju Predrag Ejdus, Danilo Bata Stojković i drugi.

Tokom 1990. godine glumila je u TV drami Dejana Ćorkovića „Pod žrvnjem“ i filmu Darka Bajića „Početni udarac“. Bajić je režirao dramu po scenariju Gordana Mihića. Vesna je tumačila lekarku, dok su glavne uloge igrali Nikola Kojo, Dragan Jovanović i drugi.

Sa Stojanom Dečermićem i Ružicom Sokić sledeće godine je snimila kratki film „Kapetan duge plovidbe“ koji je režirao Milun Vučinić po scenariju Siniše Kovačevića, Ivane Momčilović i Miluna Vučinića. Iste godine Televizija Beograd je emitovala dramu „Brod plovi za Šangaj“ u kojoj je Vesna igrala sa Brankom Pujić, Svetislavom Goncićem i Vesnom Trivalić. Radnja se „vrti“ oko mladog bračnog para koji se, uprkos mnogim iskušenjima i problemima, svim silama trude da svoj odnos pred drugima prikažu idiličnim.

U komediji Božidara Nikolića „Tri karte za Holivud“ igrala je Ružu, dok su glavne uloge tumačili Branislav Lečić, Bogdan Diklić, Ljubiša Samardžić i drugi. Film je premijerno prikazan 1993. godine, a osvojio je nekoliko nagrada u zemlji i inostranstvu. Priča prati život trojice dečaka koji, opčinjeni magijom filma, odlučuju da iz provincije krenu put Holivuda.

Sa Draganom Mićanovićem, Brankom Katić, Nenadom Jezdićem, Jelisavetom Sekom Sablić i Predragom Ejdusom je tokom 1994. godine snimila film „Tamna je noć“ u režiji Dušana Kresoje, a po scenariju Aleksandra Popovića. Drama prati život dve beogradske porodice i živote njihovih članova, te lične drame čiji su uzroci rat i neimaština koji su zahvatili ovaj grad posle raspada Jugoslavije.

Odlazak iz Jugoslavije

„Tamna je noć“ je ujedno bio poslednji film koji je Vesna snimila pre odlaska u Englesku. Naime, sa predstavom „Ostrvo“ gostovala je na festivalu u Edinburgu, a nakon toga u Londonu. S obzirom na sve što se tih godina dešavalo na području bivše Jugoslavije dugo se „lomila“ da li da se uopšte vrati u Beograd ili da ostane u Britaniji.

Na kraju se odlučila za drugu opciju, te počela da uči jezik i radi u jednom grčkom kafiću. Tih prvih nekoliko godina gluma ju nije zanimala, a priznaje da je uživala u anonimnosti koja joj se desila nakon velike popularnosti u Jugoslaviji. S obzirom da je oduvek bila znatiželjna, nije joj bilo teško da se odrekne svog poziva.

Posle toga je radila u jednoj marketinškoj agenciji koja se bavila grafičkim dizajnom. Vesna je uglavnom dizajnirala omote za CD-ove džez muzičara. Na nagovor jednog od svojih prijatelja, ruskog muzičara upisala je postdiplomske studije glumačke tehnike Etijen Dekrua na prestižnoj Akademiji „École de Mime Corporel Dramatique“. Diplomirala je 2001. godine.

Nakon toga je snimila tri kratka filma „My Father Eduardo“, „Only by Chance“ i „Helena“. Na poziv profesora Brusa Kirlea (Bruce Kirle), koji joj je bio mentor počela je da predaje glumu na prestižnom londonskom fakultetu „Central School of Speech and Drama“.

Predmet njenog istraživanje najčešće se odnosio na pronalazak sličnosti između glume u Srbiji i Engleskoj, kada su u pitanju tehnike i sve ono što čini kvalitetan film ili seriju. Trudi se da studentima što više približi osnovne metode pomoću kojih mogu da istražuju lik koji treba da tumače. Različitim metodama svojim studentima dočarava razne aspekte glume kako u klasičnim komadima, tako i u mjuziklu.

Kako sama kaže cilj joj je da studente poduči veštinama kako da, osim govora iskoriste i ostale glumačke alate kako bi što vernije izvršili svoj zadatak.

Do sada je režirala nekoliko savremenih i klasičnih predstava, poput „Romea i Julije“, „Antigone“, „Medeje“, „Tri sestre“, „Idiota“, „Hotela Evropa“ i drugih. Inspiraciju je pronalazila u dramama Marka Ravenhila (Mark Ravenhill) i Gorana Stefanovskog.

Održala je nekoliko radionica glume, te sarađivala i sa drugim univerzitetima u Čikagu, Ilinojsu, Zagrebu, Beogradu i Ljubljani, a u planu joj je, kako kaže, saradnja sa jednim privatnim fakultetom u Banjaluci.

Povratak na male ekrane u Srbiji

Na domaću televizijsku scenu vratila se 2009. godine ulogom Vuke Perić u seriji „Greh njene majke“. Reč je telenoveli koju je režirao Zdravko Šotra baziranoj na istoimenom romanu Milice Jakovljević. Serija je smeštena u vreme pred početak Drugog svetskog rata u Kraljevini Jugoslaviji.

Radnja prati život mlade devojke koja se nakon gubitka roditelja grčevito bori za svoj status u društvu, te pokušava da otkrije šta je to njena majka učinila kako bi ona danas ispaštala za njen „greh“. Glavne uloge tumačili su Ivana Jovanović i Ivan Bosiljčić, a prva epizoda je premijerno prikazana 20. novembra 2009. godine na programu Radio Televizije Srbije (RTS).

Dve godine kasnije glumila je Bjanki (Branku) Korać u seriji „Cvat lipe na Balkanu“ u režiji Ivana Stefanovića, a po scenariju Đorđa Milosavljevića. Bazirana je na istoimenom romanu Gordane Kujić i predstavlja nastavak serije „Miris kiše na Balkanu“. Radnja serije je smeštena u Beograd posle Drugog svetskog rata. Glavne uloge, osim Vesne tumačile su Nataša Ninković, Nevena Ristić, Slobodan Ćustić i drugi.

Tumačila je princezu Oliveru Lazarević, ćerku Kneza Lazara u dokumentarno-igranom filmu „Put ružama posut“ koji je premijerno prikazan 31. avgusta 2013. godine na Filmskim susretima u Nišu. Film prati Oliverin život nakon 1389. godine i Boja na Kosovu u kome je pogubljen njen otac knez Lazar Hrebeljanović. Turskog sultana Bajazita Prvog igrao je Ivan Jevtović, a despota Stefana Lazarevića Dragan Mićanović.

Sa mladim glumcima Milošem Bikovićem i Brankicom Sebastijanović glumila je u seriji „Samac u braku“ koja je tokom 2014. godine emitovana na programu „Prve TV“. Seriju je režirao Ivan Stefanović, a nastala je po motivima istoimenog romana Milice Jakovljević.

U februaru 2017. godine u srpskim bioskopima se pojavio film „Povratak“ („The Return“) autorski prvenac Predraga Jakšića koji je na jednom mestu okupio svetske filmske zvezde Lazara Rokvuda (Lazar Rockwood), Džona Sevidža (John Savage), Majkla Parea (Michael Pare), te domaće glumce Dubravku Mijatović, Milorada Mandića Mandu i Vesnu Stanojević.

Radnja prati muškarca koji je nakon 40 godina provedenih u Americi odlučio da poseti svoje rodno selo u Vojvodini. Rastrgan između prošlosti i sadašnjosti, te neizvesnosti koju mu budućnost donosi Stojan Stiv Perović (Lazar Rokvud) nije siguran da li mu je dom tu ili tamo gde je živeo četiri decenije.

Privatni život

Vesna Stanojević je rođena 1963. godine u Topoli. Otac joj je bio ekonomista, a majka administrativni radnik. On je poginuo u saobraćajnoj nesreći kada je Vesna imala devet godina. Bio je to za nju i majku veliki gubitak, ali su uprkos tome uspele da se izbore sa svim izazovima života i odrastanja u Beogradu.

Kako je jednom priliko priznala, bila je veoma društveno i radoznalo dete, a te je osobine nisu napustile ni danas. Igrala se sa dečacima, svirala klavir i trenirala veslanje i aikido. Još od srednje škole honorarno je radila na Radiju Mladenovac i Radiju 202 kao voditelj.

Povremeno je igrala sporedne uloge u Amaterskom pozorištu „Susret“ gde se rodila ljubav prema glumi. Ipak, upisala je Orijentalistiku na Filološkom fakultetu u Beogradu. Na drugoj godini fakulteta dobila je priliku da igra glavnu ulogu u jednoj predstavi. Na probama, tokom rada s rediteljem i na sceni shvatila je da je gluma ipak bolji poziv za nju.

Pokušala je prvo na Akademiji u Novom Sadu, a 1984. godine je upisala glumu na FDU-u u Beogradu. Već od prve godine počela je da glumi. Igrala je u skoro svim pozorištima u Beogradu, a od 1989. godine je bila član pozorišne trupe „Signum“ s kojom je igrala predstave u Rusiji, Grčkoj i Meksiku.

Situacija u bivšoj Jugoslaviji, raspad i ratovi veoma su je pogodili, pa je 1994. godine iskoristila priliku i posle jednog gostovanja odlučila da ostane u Londonu. Ispočetka se nije bavila glumom i uživala je učeći jezik i radeći u grčkom kafiću.

Na fakultet, ali i na binu vratila se 1998. godine kada je upisala postdiplomske studije u Londonu. Tu je naučila nove tehnike glume, koje su joj, uz pomoć onog što je naučila osamdesetih u Beogradu, donele posao predavača na prestižnoj školi glume u Londonu gde radi od 2006. godine.

Tokom osamdesetih i devedesetih bila je jedna od najvoljenijih glumica na prostoru bivše Jugoslavije. Mediji su joj davali epitet seks simbola, a neretko ju je ta popularnost gušila. U Londonu je našla „pravu meru“ uspeha i popularnosti, a kako se pokazalo nakon serije „Greh njene majke“ simpatije koje je domaća publika gajila prema njoj nisu ni danas splasnule.

Jedna je od onih glumica koje su uspele da svoj emotivni život drže dalje od očiju javnosti, a zahvaljujući njihovom talentu i obožavanju kod publike, mediji su tu odliku ispoštovali, pa su se u svojim tekstovima mnogo više bavili ulogama i uspesima koje su postizale.

Filmografija

Filmovi i serije

• 1989. Dome, slatki dome
• 1989. Gospođa ministarka
• 1989. Poslednji krug u Monci
• 1990. Pod žrvnjem
• 1990. Početni udarac
• 1991. Kapetan duge plovidbe
• 1991. Zaboravljeni
• 1991. Brod plovi za Šangaj
• 1993. Tri karte za Holivud
• 1995. Tamna je noć
• 1998. Hotel Beograd
• 2004. My Father Eduardo
• 2005. Only by Chance
• 2006. Helena
• 2007. Situation Critical
• 2009-2010. Greh njene majke
• 2010. The Sky In Bloom
• 2011-2012. Cvat lipe na Balkanu
• 2013. Put ružama posut
• 2014. Love Isn’t Always on Time
• 2014. Samac u braku
• 2017. The League of Gentlemen
• 2017. Povratak (The Return)

Predstave: „Maska“, „Ludak i opatica“, „Ivanov“, „Poziv u dvorac“, „Slika Dorijana Greja“, „Dom Bernarde Albe“, „Magbet“, „Medejina deca“, „Baal“, „Buđenje proleća“, „Putujuće pozorište Šopalović“, „Nik Kejv“, „Žabar“, „Srce od rubina“, „Igre ljubavi i slučaja“, „Samo obična kurva“, „Kosa“, „Ostrvo“, „Well Tempered“, „Beauty and the Beast“, „Wars“, „Trial“, „Nightingale and the Rose“ i druge.