Dušan Radić

Biografija

Dušan Radić je bio srpski kompozitor, profesor i redovan član Srpske akademije nauka i umetnosti. Rođen je u Somboru 10. aprila 1929. godine, a preminuo u Beogradu 3. aprila 2010. godine.

Biografija

Dušan Radić je rođen 1929. godine u Somboru. U rodnom gradu je pohađao osnovnu školu i gimnaziju, ali i muzičku školu u Srpskom crvenom pevačkom društvu. U Beogradu se, od 1941. godine, školovao u Drugoj muškoj gimnaziji, a u isto vreme je bio učenik Muzičke škole „Stanković“.

Na Muzičku akademiju je primljen 1946. godine. Kompoziciju je učio u klasi Milenka Živkovića, a ovaj profesor je do 1954. godine bio i njegov mentor. Do 1957. godine boravio je u Parizu na usavršavanju. Godine 1962. je završio postdiplomske studije, takođe u klasi profesora Milenka Živkovića.

Kao student je bio u stalnoj potrazi za inovativnim kompozicijama drugačijih izražajnih sredstava. U njegovim radovima retko se sreću melodije folklornog tipa.

Pažnju javnosti dobio je kada je za vreme studentskih dana komponovao „Sonatu lestu“ za klavir. Premijera ove kompozicije je bila 1952. godine, a izvedena je od strane Mirjane Šuice.

Njegov diplomski rad bila je „Simponijeta u tri stava“. Ova kompozicija je izvedena tokom koncerta Beogradske filharmonije, u junu 1954. godine. Tadašnji dirigent je bio Živojin Zdravković.

Neki od članova Beogradske filharmonije u saradnji sa Horom Radio Beograda su u martu 1957. godine predstavili kantatu „U očekivanju Marije“. U novembru iste godine je premijerno izveden „Divertimento za gudački orkestar, vibrafon i udaraljke“.

Od 1979. godine Dušan Radić je radio kao profesor kompozicije Akademije umetnosti u Novom Sadu. Na ovom poslu je ostao sve do penzije. Tokom života je redovno odlazio na razna stručna usavršavanja u gradove kao što su Moskva, Sankt Petersburg, Kijev, Pariz, Rim, London.

Više decenija je aktivno doprinosio razvoju muzičke scene u svojoj zemlji. U članstvu Udruženja kompozitora Srbije je bio od 1949. godine.

Za plodan muzički rad uručene su mu brojne nagrade i priznanja. Godine 1954. dobio je Nagradu Saveza kompozitora Jugoslavije. Pet godina kasnije je dobio Oktobarsku nagradu grada Beograda. Između ostalih ističe se i nagrada Petar Konjović koja mu je uručena 1972. godine.

Radio je muziku za nekoliko filmova domaće i strane produkcije. Komponovao je muziku za pozorišne predstave, kao i muziku za radio i televizijske drame.

Značajna su i njegova dva zbornika pesama za decu – „Dečji vrt“ i „Vesela plovidba“. Zbirku pesama „Priviđenje pravog puta“ je objavio 1999. godine.

U Srpskoj akademiji nauka i umetnosti bio je dopisni član od 1972. godine, dok je za njenog redovnog člana izabran 1983. godine. Dušan Radić je umro u Beogradu 3. aprila 2010. godine.

Značajnija dela

Muzičko-scenska dela:

• „Balada o mesecu lutalici“ (balet, 1957. godine)
• „Ljubav to je glavna stvar“ (opera, 1962. godine)

Vokalno-instrumentalna dela:

• „Spisak“ (1952./1954. godine)
• „Opsednuta vedrina“ (1954. godine)
• „U očekivanju Marije“ (1955. godine)
• „Ćele Kula“ (1957. godine)
• „Uspravna zemlja“ (1964. godine)
•  „Oratorio profano“ (1974. godine)

Kompozicije za orkestar:

• „Dve simfonijske slike“ (1953. godine)
• „Simfonijeta“ (1954. godine)
• „Divertimento“ (1956. godine)
• „Končertino“ (1956. godine)

Horske kompozicije:

• „Gungulice“ (1953. godine)

Kamerna dela:

• „Gudački kvartet opus 24, broj 1“ (1997. godine)

Klavirska dela:

• „Sonata lesta za klavir“ (1950. godine)