Foto: Nema dostupne fotografije.Dušan Radić je bio srpski kompozitor, profesor i redovan član Srpske akademije nauka i umjetnosti. Rođen je u Somboru 10. aprila 1929. godine, a umro je u Beogradu 03. aprila 2010. godine.
Biografija
Dušan Radić je rođen 1929. godine u Somboru. U rodnom gradu je pohađao osnovnu školu i gimnaziju, ali i muzičku školu u Srpskom crvenom pjevačkom društvu. U Beogradu se, od 1941. godine, školovao u Drugoj muškoj gimnaziji, a u isto vrijeme je bio učenik Muzičke škole „Stanković“.
Na Muzičku akademiju je primljen 1946. godine. Kompoziciju je učio u klasi Milenka Živkovića, a ovaj profesor je do 1954. godine bio i njegov mentor. Do 1957. godine boravio je u Parizu na usavršavanju. Godine 1962. je završio postdiplomske studije, takođe u klasi profesora Milenka Živkovića.
Kao student je bio u stalnoj potrazi za inovativnim kompozicijama drugačijih izražajnih sredstava. U njegovim radovima rijetko se sreću melodije folklornog tipa. Pažnju javnosti dobio je onda kada je za vrijeme studentskih dana komponovao „Sonatu lestu“ za klavir. Premijera ove kompozicije je bila 1952. godine, a izvedena je od strane Mirjane Šuice.
Njegov diplomski rad bila je „Simponijeta u tri stava“. Ova kompozicija je izvedena tokom koncerta Beogradske filharmonije, u junu 1954. godine. Tadašnji dirigent je bio Živojin Zdravković.
Neki od članova Beogradske filharmonije u saradnji sa horom Radio Beograda su u martu 1957. godine predstavili kantatu „U očekivanju Marije“. U novembru iste godine je premijerno izveden „Divertimento za gudački orkestar, vibrafon i udaraljke“.
Od 1979. godine Dušan Radić je radio kao profesor kompozicije Akademije umjetnosti u Novom Sadu. Na ovom poslu je ostao sve do penzije. Tokom života je redovno odlazio na razna stručna usavršavanja u gradove kao što su Moskva, Sankt Petersburg, Kijev, Pariz, Rim, London.
Više decenija je aktivno doprinosio razvoju muzičke scene u svojoj zemlji. U članstvu Udruženja kompozitora Srbije je bio od 1949. godine. Za svoj plodan muzički rad uručene su mu brojne nagrade i priznanja. Godine 1954. dobio je Nagradu Saveza kompozitora Jugoslavije. Nakon pet godina bio je dobitnik Oktobarske nagrade grada Beograda. Između ostalih ističe se i nagrada Petar Konjović koja mu je uručena 1972. godine.
Radio je muziku za nekoliko filmova domaće i strane produkcije. Komponovao je muziku za pozorišne predstave, kao i muziku za radio i televizijske drame. Značajna su i njegova dva zbornika pjesama za djecu „Dečji vrt“ i „Vesela plovidba“. Zbirku pjesama „Priviđenje pravog puta“ je objavio 1999. godine.
U Srpskoj akademiji nauka i umjetnosti bio je dopisni član od 1972. godine, dok je za njenog redovnog člana izabran 1983. godine. Dušan Radić je umro u Beogradu 03. aprila 2010. godine.
Značajnija djela
Muzičko-scenska djela:
- „Balada o mesecu lutalici“ (balet, 1957. godine)
- „Ljubav to je glavna stvar“ (opera, 1962. godine)
- Vokalno-instrumentalna djela:
- „Spisak“ (1952./1954. godine)
- „Opsednuta vedrina“ (1954. godine)
- „U očekivanju Marije“ (1955. godine)
- „Ćele Kula“ (1957. godine)
- „Uspravna zemlja“ (1964. godine)
- „Oratorio profano“ (1974. godine)
Kompozicije za orkestar:
- „Dve simfonijske slike“ (1953. godine)
- „Simfonijeta“ (1954. godine)
- „Divertimento“ (1956. godine)
- „Končertino“ (1956. godine)
Horske kompozicije:
- „Gungulice“ (1953. godine)
Kamerna djela:
- „Gudački kvartet opus 24, broj 1“ (1997. godine)
Klavirska djela:
- „Sonata lesta za klavir“ (1950. godine)