Hana Selimović je srpska glumica. Rođena je 5. februara 1987. godine u Beogradu gde živi i radi.
Privatni život
Hanin otac je poznati novinar Bojan Selimović, a deda-stric je istaknuti jugoslovenski pisac Meša Selimović.
Završila je filološku gimnaziju, a zatim je diplomirala glumu na privatnoj Akademiji umetnosti u klasi profesora Nebojše Dugajlića. Osim kao glumica, radi i kao asistent ovog profesora na Akademiji koju je pohađala.
Bila je u vezi sa mikrobiologom Joakimom Melvilom koji živi u Francuskoj, ali je srpskog porekla.
Početkom 2017. godine je u jednom intervjuu izjavila da se zabavlja sa rediteljem Igorem Vukom Torbicom.
Važi za osobu koja ne podleže klišeima i ne pravi kompromise iako je svesna da je to mnogo košta. Smatra da je umetnikova dužnost da ponudi publici sadržaj koji će do nje dopreti. Stalno sumnja u sebe pa mnoge svoje izbore iznova preispituje i analizira.
Govori njemački i engleski jezik.
Karijera, filmografija i nagrade
2004. godine je u filmu „Poljupci“ glumila profesorovu ćerku Milu koju je hteo da zavede glavni lik Marko.
2008. godine je tumačila jednu od glavnih uloga u kratkoj psihološkoj drami „Između sna i sna“ koja je na Evropskoj nedelji filma u Varšavi osvojila Nagradu publike za najbolji film jugoistočne Evrope.
2010. godine je bila Rosa u filmu „Beli, beli svet“.
2011. godine joj je dodeljena uloga Tamare u filmu „Tamarin izostanak“.
2014. godine je imala jednu od glavnih uloga u filmu „Neposlušni“.
2015. godine je učestvovala u snimanju filmova: „Sysiphus K.“ i „Ime: Dobrica, prezime: nepoznato“.
2016. godine je tumačila jednu od sporednih uloga u filmu „Apsurdni eksperiment“.
2016. godine igrala je ulogu Marine u filmu „Ime: Dobrica, prezime: nepoznato“.
Igrala je u sledećim pozorišnim predstavama: „Figarova ženidba i razvod“, „Nova Stradija“, „Otac na službenom putu“, „Kabul – kod kuće“, „Višnjik“, „Ivanov“, „Carstvo mraka“, itd.
Osvojila je sledeća priznanja:
- Sterijinu nagradu;
- nagradu Filmskog festivala Pua u Francuskoj;
- nagradu Zlatni smeh;
- nagradu Zoran Radmilović za ulogu Sene u pozorišnoj predstavi „Otac na službenom putu“;
- nagradu za glumicu godine u Ateljeu 212.
Uprkos velikom broju priznanja i istaknutih uloga, izjavila je da sve manje ima posla i da je njen status i dalje slobodni umetnik.
