Emil Vlajki je politički analitičar, filozof, doktor i bivši potpredsednik Republike Srpske. Rođen je 1942. godine u Rusu, gradu koji se nalazi u severnom delu Republike Bugarske.
Emil je Hrvat po ocu Luju, a Jevrejin po majci Bei Aškenazi. 1995. godine su se preselili u Split gde je pohađao osnovnu i srednju školu. Završio je dva fakulteta u Zagrebu: Ekonomski fakultet i Fakultet političkih nauka. Magistrirao je i doktorirao na Sorboni, univerzitetu u Parizu. Sa 28 godina je bio najmlađi doktor nauka u bivšoj Jugoslaviji.
1972. godine je postao docent na Novinarskom fakultetu u Sarajevu. Četrnaest godina kasnije je postao redovni profesor. Bio je gostujući profesor na mnogim svetskim univerzitetima.
Do 1992. godine je bio profesor političkih nauka u Sarajevu. Kada je počeo rat, napustio je grad sa kolonom od 2.000 ljudi koju je vodio u Beograd.
Od 1993. do 2005. godine je živeo i radio u Kanadi i Francuskoj.
Tri meseca je bio jedan od savetnika Slobodana Miloševića, bivšeg predsednika Republike Srbije i Savezne Republike Jugoslavije, tokom suđenja u Hagu.
2005. godine se preselio u Istočno Sarajevo i počeo je da predaje na privatnom Fakultetu političkih nauka. 2009. godine je postao profesor novinarstva na Nezavisnom univerzitetu za političke i društvene nauke u Banja Luci.
Od 15. novembra 2010. godine do 24. novembra 2014. godine je bio potpredsednik Republike Srpske iz reda hrvatskog naroda. Pažnju je privukao iznoseći teze o islamizaciji BiH, zaverama protiv Srba i potrebi da se sačuva Republika Srpska. Govorio je da će se boriti protiv unitarizacije BiH, ali i za stvaranje trećeg entiteta i kreiranje paralelnih veza RS i Hrvatske.
Od 2015. godine je predsednik Partije ekonomske i socijalne pravde (PESP) RS, koja nema mnogo uticaja na političkoj sceni Bosne i Hercegovine.
Napisao je sledeća dela:
- „Igre društvenog komuniciranja“ (1984);
- „The New Totalitarian Society and the Destruction of Yugoslavia“ (1999);
- „Demonizacija Srba: Zapadni imperijalizam, njegovi zločini, sluge i laži“ (2001);
- „Američki teror: O naciji koja nije prestala ratovati od početka svog postojanja“ (2006);
- „Uvod u komuniciranje postmodernizma“ (2007);
- „Građanski rat u Crnoj Gori“;
- „Antihumanizam“;
- „Patologija uma“;
- „Kosovsko raspeće Srbije“;
- „Međunarodni odnosi postmodernizma“.
Njegove knjige su prevedene na mnoge svetske jezike. Objavio je više stotina naučnih, stručnih i novinarskih tekstova.
U privatnom životu je oženjen Andrijanom Orlando (devojački Milinković op.a.) iz Dervente koja je 38 godina mlađa od njega.