Fadil Toskić je bio bosanskohercegovački pevač. Pre nego što je započeo samostalnu karijeru bio je član rok grupe Ajani, a nešto kasnije i Teške Industrije. Živeo je i radio u Sarajevu. Umro je 10. januara 2006. godine.
Karijera
Fadil Toskić je muzičku karijeru započeo početkom 70-ih godina prošlog veka i to kao pevač rok grupe Ajani. Kada je 1974. godine osnovan bend Teška industrija, Toskić je izabran za pevača. Dolaskom Seida Memića Vajte u grupu, Fadil Toskić je započeo samostalnu karijeru. Nastupao je na plesnim večerima u sarajevskoj „Skenderiji“ i klubu „Sloga“.
Jugoslovenska javnost ga je upoznala na festivalu „Vaš šlager sezone“ koji se od druge polovine 60-ih godina održavao u Sarajevu. Ova muzička manifestacija izrodila je neke od najvećih zvezda Jugoslavije poput Zdravka Ćolića, Davorina Popovića, Kemala Montena, te plasirala hitove koji se i danas vrlo rado slušaju. Na „Vašem šlageru sezone“ 1977. godine Toskić je nastupao s pesmom „Pođi pravo“, te osvojio nagradu, a već sledeće godine dobio je prvu nagradu publike za izvođenje pesme „Zapalio sam plamen“. Iste, 1978. godine nastupao je na festivalu u Opatiji sa pesmom „Buro ljubavi vladaj“, te Splitskom festivalu sa pesmom „Još u srcu ima žara“.
Diskografija
Albumi
- 1979. Bilo bi ludo
- 1985. Noćne igre
- 1991. Sjetit ćeš se mene
- 2001. Još sam tu
- 2001. Moje najljepše pjesme
- 2012. Najveći hitovi
Singl Ploče
- 1977. Pođi pravo/Riječi sreće
- 1978. Zapalio sam plamen/Bura ljubavi
- 1979. Vraćam se kući/Ljubavni napitak
Tokom skoro trideset godina duge karijere snimio je hitove poput „Zapalio sam plamen“, „Kad ostaneš jednom sama“, „Puče grom u srcu mom“, „Crno vino plave oči“, „Jasmina“, te svojim pesmama obeležio jedan veliki period jugoslovenske muzičke scene.
Mnogima je „radio o glavi“
Uporedo sa muzičkom karijerom, Fadil Toskić je radio i kao frizer u Sarajevu. U njegovom salonu česti gosti su bili njegovi prijatelji muzičari, kao i mnogi pripadnici sarajevske estradne scene. U šali je često govorio da je mnogim pevačima „radio o glavi“. Na zidovima njegovog salona ostale su slike pevača koje je frizirao i sa kojima je sarađivao, kao uspomena na svakog od njih. To je svojevrsni istorijski spomenar na sve estradne ličnosti tadašnjeg Sarajeva, ali i cele Jugoslavije.
Nakon kratke i teške bolesti umro je 10. januara u sarajevskoj bolnici Podhrastovi. Sahranjen je 18. januara na Gradskom groblju Bare u prisustvu porodice, prijatelja, te mnogih estradnih umetnika koji su došli da mu odaju poslednji pozdrav.