Kratke informacije
Ime i prezime | Vanja Udovičić |
Datum rođenja | 12. septembar 1982. |
Mesto rođenja | Beograd |
Država | Srbija |
Zanimanje | Vaterpolist, Ministar sporta i omladine |
Visina | 195 cm |
Težina | 95 kg |
Biografija
Vanja Udovičić je jedan od najboljih i najtrofejnijih srpskih vaterpolista te ministar sporta i omladine u Vladi Srbije. Rođen je 12. septembra 1982. godine u Beogradu.
Privatni život
Njegov otac Davor je hrvatsko-italijanskog porekla, a majka je Srpkinja. Pošto su se roditelji razveli, ostao je da živi sa majkom u Beogradu. Vanjin deda po očevoj strani je Italijan pa, osim srpskog i hrvatskog, ima i italijanski pasoš.
Kao dete je letovao u Puli gde je naučio da pliva. Šest meseci je pohađao školu plivanja na Košutnjaku, ali mu je dosadila. Kada je imao devet godina, počeo je da trenira vaterpolo u Partizanu. Uzori su mu bili Igor Milanović i Aleksandar Šoštar.
Na rođenju je dobio ime Franja koje je promenio kada je imao 15 godina. To je uradio da bi se zaštitio jer je u osnovnoj školi dobijao batine i bio šikaniran.
Završio je osnovnu školu „Filip Kljajić Fića“ i jedanaestu beogradsku gimnaziju. Diplomirao je na Fakultetu organizacionih nauka Univerziteta u Beogradu sa prosečnom ocenom 10. Nakon toga je upisao master studije.
2002. godine Vanja je bio u vezi sa manekenkom Jelenom Trninić, a naredne godine sa balerinom Ninom Krluč.
2004. godine mediji su Vanju povezivali sa pevačicom Anom Nikolić, ali on je izjavio da su samo sarađivali zajedno.
2006. godine je uradio editorijal za magazin Story u kome je imao ulogu manekena. Otkrio je da zahvaljujući kućnom vaspitanju ima uspeha kod pripadnica nežnijeg pola.
2008. godine se spekulisalo da se zabavljao sa italijanskom voditeljkom i manekenkom Anđelikom Ruso, a zatim i sa srpskom atletičarkom Ivanom Španović. Krajem godine paparaci su ga uslikali sa članicom grupe Models, Plejbojevom zečicom i srpskom miss šarma, Larom Bajčetić. Ona je tvrdila da je verena za Vanju, ali on je to negirao.
2010. godine je prisustvovao humanitarnoj žurci u klubu Teatro gde je sa ostalim kolegama licitirao za dresove. Sredstva su bila namenjena ljudima čije su kuće stradale u zemljotresima u Kraljevu.
Početkom 2011. godine je izjavio da je sramota što se ništa ne ulaže u vaterpolo i što se teniserima daje novac da igraju za srpsku reprezentaciju.
2012. godine je postao zaštitno lice švajcarskog brenda satova Tag Heuer. Na Olimpijskim igrama ga je bodrila srpska tekvondistkinja Milica Mandić kojoj je slao poljupce i poklonio kapicu. Oboje su tvrdili da su dobri prijatelji.
2014. godine mediji su pisali da je Vanja u vezi sa osam godina mlađom pravnicom Ljubicom Đukanović, ćerkom poznatog kardiohirurga Boška Đukanovića, i da će se uskoro venčati. Oboje su ovo demantovali rekavši da su prijatelji.
Vanja je visok 1,95 m, a težak 94 kg.
Karijera
Klupski uspesi
1998. godine je iznenada postao član prvog tima Partizana jer su ostali bez sedmorice vaterpolista koji su u njemu igrali. Vanja je iskoristio pruženu šansu i postao je standardan u startnoj postavi. Ubrzo je postao kapiten.
U sezoni 2001/02 je sa Partizanom ostvario veliki uspeh osvojivši prvenstvo i Kup Jugoslavije.
Pošto je došlo do smene rukovodstva, Vanja je 2003. godine prešao u vaterpolo klub Jadran. Sa ovom ekipom je u sezonama 2003/04 i 2004/05 osvojio prvenstvo i Kup Srbije i Crne Gore. U Evroligi su bili drugi.
Nakon toga je postao član italijanskog kluba Posilipo sa kojim se u sezoni 2005/06 izborio za Superkup Evrope.
2007. godine je počeo da igra za jedan od najtrofejnijih italijanskih klubova Pro Reko. Naredne tri godine su bili prvaci Italije i pripao im je kup Italije. U sezonama 2007/08 i 2008/09 su osvojili Superkup Evrope, dok su u sezonama 2007/08 i 2009/10 osvojili Evroligu.
2010. godine trener i vlasnik Pro Reka su ga uslovili da zaigra za italijansku reprezentaciji, ali on je to odbio i raskinuo je ugovor sa ovim timom. Prešao je u zagrebačku Mladost sa kojom je naredne dve sezone pobedio u borbi za Kup Hrvatske. Proglašen je za MVP ovog takmičenja, kao i za najboljeg igrača sveta. Sportski savez Srbije mu je uručio Majsku nagradu za izuzetne uspehe u olimpijskim sportovima.
2012. godine je zaigrao za Radnički iz Kragujevca u kom je naredne godine završio karijeru. Sa ovom ekipom je osvojio LEN Kup Evrope, drugo po jačini klupsko takmičenje u vaterpolu posle Evrolige (Lige šampiona).
Uspesi sa reprezentacijom
2000. godine je bio u sastavu juniorske reprezentacije Jugoslavije koja je bila prva na Evropskom prvenstvu u Lenenu.
2002. godine je debitovao u seniorskoj reprezentaciji i osvojili su bronzu na Svetskom kupu koji je bio održan u Beogradu.
2003. godine su na Evropskom prvenstvu u Kranju bili prvi, a na svetskom prvenstvu u Barseloni treći.
2004. godine Vanja i drugi članovi vaterpolo reprezentacije Srbije i Crne Gore su se izborili za srebrne medaje na Olimpijskim igrama u Atini i u Svetskoj ligi u Long Biču.
2005. godine su im pripala dva zlata: na Svetskom prvenstvu u Montrealu i u Svetskoj ligi u Beogradu.
2006. godine su pod nazivom Republika Srbija osvojili tri zlatne medalje: na Evropskom prvenstvu u Beogradu, u Svetskoj ligi u Atini i Svetskom kupu u Budimpešti.
2007. godine su igrali Svetsku ligu u Berlinu i bili su prvi. Vanja je proglašen za najboljeg igrača ovog prestižnog takmičenja.
2008. godine na Olimpijskim igrama u Pekingu su izborili bronzu, na Evropskom prvenstvu u Malagi srebro i u Svetskoj ligi u Đenovi zlato.
2009. godine Vanja je izabran za kapitena podmlađenje reprezentacije. Pripalo im je treće mesto u Svetskoj ligi u Podgorici, a prvo na Mediteranskim igrama u Peskari i na Svetskom prvenstvu u Rimu gde je Vanja proglašen za najboljeg igrača.
2010. godine su ostvarili sledeći uspeh: bronzanu medalju na Evropskom prvenstvu u Zagrebu, zlatne medalje u Svetskoj ligi u Nišu i u Svetskom kupu u Oradei.
2011. godine je usledilo srebro na svetskom prvenstvu u Šangaju i zlato u Svetskoj ligi u Firenci.
2012. godine Vanja je sa saigračima osvojio zlato na Evropskom prvenstvu u Ajndhovenu i bronzu na Olimpijskim igrama u Londonu. Apelovao je na javnost da ne vrši pritisak na reprezentativce od kojih su svi očekivali zlato.
2013. godine se, nakon zlata u Svetskoj ligi i Svetskom kupu u Čeljabinsku, povukao iz reprezentacije i okončao više nego uspešnu karijeru.
Vanjin skor je sledeći: na 289 utakmica koje je odigrao za nacionalni sastav, postigao je 360 golova. Igrao je na poziciji beka.
Politička karijera
2. septembra 2013. godine je, kao nestranačka ličnost, postao ministar sporta i omladine u Vladi Republike Srbije.
U januaru 2014. godine je imenovan za predsednika Saveta za mlade.
Nakon izbora 2014. i 2016. godine je ostao ministar sporta i omladine.
2015. godine Aleksandra Knežević, nekadašnja službenica Ministarstva omladine i sporta, je Udovičića optužila za mobing. Nije poznato kakvo je zlostavljanje pretrpela, a dokazni postupan još uvek nije počeo.
Vanja Udovičić na društvenim mrežama
Vanja @ Twitter |